In de eerste helft van het jaar is een verrassende hiërarchie van sectoren ontstaan, die de hernieuwde kracht van de Europese markten laat zien.
Florian Allain, aandelenbeheerder
Hoewel mei nog maar net achter ons ligt en de tijd om de balans van het jaar op te maken nog vroeg lijkt, zijn er al een aantal sterke trends naar voren gekomen. Ten eerste deden Europese aandelen het duidelijk beter dan Amerikaanse aandelen. Wat echter vooral opvalt, is de hiërarchie van sectorale prestaties in Europa, die op het eerste gezicht verontrustend lijkt.
Een twijfelachtige ranglijst
Bovenaan de ranglijst staan twee financiële sectoren (banken en verzekeringen), gevolgd door twee defensieve sectoren (nutsbedrijven en telecom) en tot slot twee cyclische sectoren (bouw en industrie). Als beleggers rationeel zijn, hoe verklaart u dan het feit dat zulke verschillende sectoren uiteindelijk vergelijkbare relatieve prestaties neerzetten?
YTD-performance van de Stoxx Europe sectorindices dividenden herbelegd in euro op 30/05/2025
| Sectoren | Perf. 2025 |
| Banken | +35,1% |
| Verzekering | +22,6% |
| Nutsvoorzieningen: | +19,6% |
| Telecommunicatie | +17,5% |
| Bouw | +16,6% |
| Industrie | +15,7% |
Gegevens van Bloomberg, Stoxx
Voordat we op zoek gaan naar een verklaring voor dit fenomeen, laten we eerst proberen aan te tonen waarom deze lijst op het eerste gezicht inconsistent leek.
Tegengestelde prestatiedrijvers
Als we kijken naar de belangrijkste factoren die de prestaties van deze sectoren bepalen, zien we dat financiële aandelen zeer gevoelig zijn voor veranderingen in de rente, waarbij beursgenoteerde bedrijven in deze sectoren over het algemeen profiteren van stijgende langetermijnrente en steiler wordende rentecurves. In het geval van het bankwezen is er ook een sterke gevoeligheid voor de economische activiteit: een sterke groei stimuleert de vraag naar krediet en omgekeerd leidt een sterke vertraging tot meer dubieuze vorderingen. In beide gevallen zijn dit sectoren met een hoge bèta, wat betekent dat ze over het algemeen bewegingen versterken in de grote marktindices waartoe ze behoren.
Aan de andere kant nutsbedrijven en telecom aan de andere kant sectoren met een lage bèta, omdat hun activiteiten als defensief worden beschouwd omdat ze niet erg gevoelig zijn voor macro-economische ups en downs. Ze zijn echter ook gevoelig voor veranderingen in de rente, maar in de tegenovergestelde richting van de financiële sectoren. Bedrijven in deze twee sectoren hebben over het algemeen schulden en hebben de neiging om minder goed te presteren wanneer de rente stijgt, omdat hun financiële resultaten in deze context over het algemeen verslechteren.
Tot slot zijn bouw- en industriële bedrijven uiteraard erg gevoelig voor de economische activiteit van de landen waarin ze actief zijn, en deze twee sectoren behoren van nature tot de meest cyclische op de aandelenmarkt, waardoor ze een zeer hoge bèta hebben.
Eind mei boekten sectoren die weinig of niet gevoelig waren voor de macro-economische context stuk voor stuk zeer sterke outperformances. Evenzo hebben sectoren die zowel begunstigd als benadeeld worden door hoge rentetarieven onlangs sterke prestaties laten zien.
Afgezien van deze vaststelling, die op zijn zachtst gezegd verrassend is, wat zijn de redenen waarom beleggers de voorkeur geven aan sectoren die traditioneel zo’n verschillende dynamiek hebben?
Een gemeenschappelijke factor: binnenlandse wortels
Het lijkt ons dat de belangrijkste verklaring ligt in de “huiselijkheid” van deze verschillende sectoren.
Zoals we in de inleiding al zeiden, zijn de Europese aandelenmarkten dit jaar weer aantrekkelijk geworden voor beleggers, niet in de laatste plaats omdat het groeiverschil met de Verenigde Staten kleiner is geworden. Economen hebben hun groeiverwachtingen aan de andere kant van de Atlantische Oceaan naar beneden bijgesteld, terwijl het Duitse stimuleringsplan de hoop heeft gewekt dat Duitsland, Europa’s economische moloch die de afgelopen twee jaar tot stilstand is gekomen, zijn positieve momentum zal hervinden en de rest van de eurozone in zijn kielzog zal meeslepen. Deze trend wordt nog versterkt door de scherpe daling van de dollar en de tariefdreigingen van de regering Trump, die Europese bedrijven met blootstelling aan deze regio benadelen, terwijl binnenlandse Europese bedrijven relatief immuun zijn voor deze risico’s.
Blootstelling van Stoxx 600 Europese sectoren aan belangrijke geografische gebieden als % van de omzet
Het speciale geval van de industrie
Een uitzondering op deze cijfers is de industriële sector, waar de blootstelling aan Europa slechts ongeveer een derde van de verkoop vertegenwoordigt. Binnen deze grote activiteitensector hebben de meeste bedrijven met een aanzienlijke internationale blootstelling, inclusief de Verenigde Staten, dit jaar niet per se goed gepresteerd op de aandelenmarkt. Aan de andere kant is deze sector ook de thuisbasis van de defensie-industrie, die zal profiteren van de sterke stijging van de militaire uitgaven in Duitsland en in de rest van Europa, dankzij het ReArm Europe plan van de Europese Unie. Het gewicht van deze aandelen in de index is weliswaar niet significant, maar hun prestaties waren zodanig dat deze tien aandelen alleen al goed waren voor twee derde van de prestaties van de industriële sector op de aandelenmarkt dit jaar.
Zoals we kunnen zien, is de paradox slechts schijn en is de sectorhiërarchie uiteindelijk gebaseerd op dezelfde logica die de Europese aandelenmarkten ertoe aanzet het dit jaar beter te doen dan de Noord-Amerikaanse aandelenmarkten en beleggers ertoe aanzet hun beleggingen te heroriënteren naar Europa. Het valt nog te bezien hoe duurzaam deze trend zal zijn, die afhangt van het behoud van een gezonde winstdynamiek. Dit is momenteel het geval, nu de meerderheid van deze sectoren positieve winstherzieningen laat zien, terwijl analisten hun schattingen voor de markt als geheel aanzienlijk naar beneden hebben bijgesteld. Dus niet alleen zal de Duitse groei in 2026 weer moeten aantrekken (terwijl 2025 waarschijnlijk het derde opeenvolgende jaar van stagnatie zal zijn), gestimuleerd door de begrotingsmaatregelen die aan het begin van het jaar zijn aangekondigd, maar het zal ook ten goede moeten komen aan de buurlanden, zodat de blootstelling van bedrijven aan Europa niet langer wordt gezien als een potentiële rem, maar als een bron van kansen.
