De inflatie in de VS daalde in december tot 3,4% op jaarbasis, een indrukwekkende daling sinds de piek van bijna 9% die in juni 2022 werd bereikt. Zonder de volatiele energie- en voedselprijzen daalde de kerninflatie van 6,6% naar 3,9%, terwijl de PCE-index exclusief voedsel en energie, die vaak wordt gepresenteerd als de favoriete indicator van de Federal Reserve (Fed), in november 3,2% bedroeg. Nieuwe gegevens zijn beschikbaar op 13 februari. De markt hoopt dat dit zal leiden tot een aanstaande renteverlaging (de geldmarkt verwacht dit jaar 150 basispunten). Maar is het niet te vroeg om te beweren dat de inflatie is overwonnen?
Komen er nog meer prijsstijgingen?
Het desinflatieproces is in volle gang. Dat spreekt voor zich. Maar het zal geen walk in the park worden, zoals de markt denkt. Volgens ons is de snelle daling van de inflatie vooral het gevolg van een correctie van de aanbodschok, terwijl de vraagschok zijn invloed blijft uitoefenen. Om dit te zien, moeten we de onderliggende inflatie nader bekijken en onderscheid maken tussen goedereninflatie en diensteninflatie. Na een sterke aanvankelijke stijging in verband met de negatieve aanbodschok van Covid, nam de goedereninflatie snel af.
Dit is niet het geval voor diensten. Het blijft hoog. De jaarlijkse variatie was 7% in februari 2023 en 5,3% in december 2023. Dat is twee keer het normale niveau van voor Covid. De stijging van de inflatie in de dienstensector werd voornamelijk veroorzaakt door loonstijgingen. Het risico bestaat nog steeds dat bedrijven deze kostenstijgingen doorberekenen aan de consument. Dit is ook wat de laatste MKB-enquêtes aangeven over de vooruitzichten voor de prijzen in de komende zes maanden.
Een andere economische cyclus
In een typische economische cyclus worden stijgende arbeidskosten meestal geabsorbeerd door een verlaging van de bedrijfsmarges, omdat bedrijven deze kosten niet kunnen doorberekenen aan consumenten die door de stijgende rente gedwongen worden om hun vraag te verminderen. Als de vraag echter sterk blijft, kunnen consumenten de kostenstijging absorberen. Dit is momenteel het geval: de positieve schok aan de vraagzijde als gevolg van massale overheidstransfers is nog niet geabsorbeerd, waardoor consumenten minder gevoelig zijn voor prijs- en rentestijgingen.
Bovendien verloopt de transmissie van het monetaire beleid trager dan gewoonlijk, wat resulteert in een groei van de consumentenuitgaven voor diensten die veel hoger ligt dan het tempo dat verenigbaar is met een normalisatie van de diensteninflatie. Zolang de vraag naar diensten hoog blijft, is een daling van de inflatie in de prijzen van diensten exclusief huur – de belangrijkste bron van inflatie – moeilijk te voorzien BELANGRIJKSTE indicator die de Fed momenteel volgt. De laatste cijfers laten een jaar-op-jaar groei zien van 3,9%, oplopend tot een gemiddelde van 4,5% over zes maanden. De strijd tegen inflatie is dus zeker nog niet voorbij. Daarom neemt de Fed de tijd voordat ze de rente verlaagt.
